msn iletisine "little mittle thinglere kızıp dont go" yazan insan tanıyorum ben. hastalanayım mı?

-dünyalar kadar hastayım ve dünyanın en şefkatli insanı bi nasılsın bile demedi henüz bana :(

-öğrenilmiş depresyonculuk oynuyorum, dondurma soğuk olacağından büyük bi kap meyveli yoğurtla düzeyli bi ilişkiye girdim.

-ölüyorum galiba, meyveli yoğurt ve ada çayı kusucam!

pazar günleri tedavülden kalksın!

Canon see him!

birlik ve beraberliğe muhtaç olduğumuz şu günlerde, furkan bi kampanya başlatmış! elbette kendisi için :) düşünmüş, taşınmış ve demiş ki, hayalimdeki fotoğraf makinesi için ben 2010 tane fotoğraf çekerim arkadaş. üstelik bunları canon'a hediye ederim, canon da bana hayallerimin fotoğraf makinesini verir, hem ona da reklam olur, canon kazanır, ben kazanırım, hepimiz mutlu oluruz. evet! ben de vakti zamanında, bi gün bu makineyi alabilicek miyim, alamıycak mıyım, ya alamazsam, aldım, alamadım yarın alayım, hemen alayım diye diye kafayı yiyodum. şu anda nası bi istekle o makineye kavuşmak için çabaladığını anlıyorum sayılır :) e bunca ortak noktadan sonra, üstelik benim bebeğim de canonken, dedim ki ben neden destek olmuyorum :) dışarıdan gelen destek fotoğrafları, furkanın geri sayımına katılmıyor ama olsun, destek destektir! dün çıktım, 2 tanecik fotoğraf çektim ama bu şimdilik, önümüzdeki günlerde sayıyı artırırım diye düşünüyorum. güzel günler göreceğiz, güneşli günler :P

buyrunuz;

henüz kendi fotoğrafımı canon see him şeysiyle çektiremedim, çektirince eklerim yakında aman eksik kalmiyim :)

kel alaka ama ben bu kızıla yakın saçlarımı bi türlü sevemedim. kırmızıya dönüşüm yakındır.

şöyle böyle

daha az sıkılıyorum artık. ama bütün gün boşum. bi de var ya, insan ölmüyomuş, iki ağlıyosun, mazoşistçe tavırlar sergiliyosun ve hatta dumanlara boğuluyosun ama bi gün düzlüğe çıkıyor o yol. geçiyor

umay umaylar, nazan önceller, bittimse bittimler, hayat güzelmişler, ezginin günlükleri, candan erçetinin kızıl saçları, sitemleri, kop koyu mora boyattığım kırmızı saçlarım, özlediğim kırmızı saçlarım, bugün aldatıldığımın ilk ay dönümü olması, bugün güvenimi kıran ağzıma sıçan ilk erkekle -ki ona 3 yıl sevgilim demiştim ben- son konuştuğum günün 30 gün sonrası olması ama buna çok takılmayışım, kuzenlerimi özleyişim, odtünün yüzümü acıtan soğuğu, bana bir masal anlatmayan babam, eksik eksik gülüşlerim, tüm bunlara çok gülmem, çok ağlamam. ergen ruhu taşıdığım için kendime sövdüklerim, kordonu, içmeyi, sıçmayı özleyişlerim, aldırma deli gönlüm (!) dedikçe, her boka aldırışım, incitiyorsunuz siz beni.

bu gün yolda yürüyodum. bi şarkı duydum. kalbim acıdı.