Yapacak bu kadar çok yorucu, yıpratıcı, ödevim, caseim, sınavım, projem, sunumum olmasaydı, aklımı yitirirdim. Birisi bitip birisi başlar, kimi zaman nefes almaya bile vakit olmaz ki çoğu insan bilemez kıymetini fakat şahane bişey aslında bu. Lanet eder gibi gözüksem de, tüm bu koşuşturma beni rahatlatıp, düşüncelerimi teskin eder. Bi çeşit hayatta kalma mücadelesi, mutsuzlukla baş etme biçimi.
Şimdi yığın önüme ne kadar uğraşacak iş varsa.
Yaşasın meşguliyet.
