Cuma, Ağustos 21

kuzenler iyidir




genelde herkes kuzenlerini sever. iyi anlaşır. ama ben bayılırım kuzenlerime, taparım. insanın kuş kadarken tanıştırılıp arkadaş olduğu, beraber büyüdüğü, hep ama hep görüştüğü başka kim var? bizim küçükken bir evimiz vardı, her katta karşılıklı iki daire vardı, birinde biz kalırdık, karşısındaysa o siyah saçlı gözde hatun, saçları kazıtmış olan görkem bey. iki evin kapısı hiç kapanmazdı lan, arada kilim olurdu, kapılar açık, ayakkabı giyilip çıkarılmazdı, o bi geçiş, düşün bilog iki uzun koridorun birleştirilmiş halini! müthiş eğlenirdik, köpekler gibi kavga ederdik.

öyle ki, bazı büyük kavgalarımızdan sonra ebeveynler birbirimizle oynamamızı yasaklardı, daha 24 saat dolmadan evin dışında buluşup bizi affetsinler diye plan yapardık. görkemle, saati falan çoktan unutmuş, daha ben 7 o 11ken, bütün ilçeyi gecenin bi vakti dolaştığımız gün, tam dün gibi. gelince sağlam azar yemiştik, telaştan deliye dönmüştü bizimkiler. o anlamsız hikayelerin, sapanla devletin lambalarına verdiğimiz zararlar, gece evin önünde oyun oynama tutkusu. insan o yaşları büyük şehirde geçirmemeli, şayet izmirde/ankarada geçmiş olsaydı geberirdik gibi geliyor sıkıntıdan. neyse işte, benim katıla katıla gülerek şahane pazar izlediğim sevimli kuzenim, 4-5 gün sonra tayvan yolcusu. 2 yıl yok.

her bayram, bu pozu izmirde veririz biz, yıl be yıl benzer fotoğraflar var zaten. evde o kadar velet olmak, nası büyük şans aslında, şimdi fotoğraftaki ufaklık, bizden biraz daha yalnız maalesef. bi sürü abi-ablar var, oyun arkadaşı yok. evin içinde koşarken dedemin kuşunun kafesini devirdiğimiz bayram hala konuşulur bizde. çıldırmıştı da, yakaladığı ilk velete bi tane patlatmıştı, ah talihli ozim:) hayvana bişi olmadı, geçirdiği travmayı saymazsak. şimdi ozimle ercü de macaristan yolcusu. neyse ki onlar daha yakına gidiyor. beni bu bayram, -artık koşturup tası, çanağı, kuş kafesini düşürmüyor olsak da- bu fotoğrafın aynısından 1598.sini çektiremiycek olmamız bile hüzünlendiriyor. nası desem de tam ifade etsem, izmir, biz hep beraberken, anlamsız geyiklerle saatlerimizi, günlerimizi geçirirken çok şahaneydi. yokluğunuza nası alışıcaz biz bebeler:( çabuk gidin. hemen dönün.


2 yorum:

  1. Çok özendim size yaa:))
    Benim 2 kuzenim var,ama artık görüşmüyoruz konuşmuyoruz.Sevgi ve saygı tek taraflı gitmedikçe güzel akrabalıklar,arkadaşlıklar,dostluklar.
    Her zaman bir arada olmanız dileğiyle...

    YanıtlaSil
  2. teşekkür ederim :) ben de, en azından sıkça bir arada olmayı umuyorum :/

    YanıtlaSil