Doğum günümün devamını da anlatayım. Eda'ya gittim. Bir ev dolusu arkadaşım, iyi ki doooğduuun eeeceee diye karşıladılar beni. Öyle bir halde gittim ki, üzerimde pijamalar, suratım perşembe pazarı. Gözüne far tutulmuş tavşan gibi kalakaldım. O kadar mutsuzdum o kadar mutsuzdum ki anlatamam yaşadığım şaşkınlığı. Bütün arkadaşlarım oradaydı. Herşey günler öncesinden planlanmış. Her yerde balonlar, balonların üzerinde bana ithafen yazılmış yazılar. Sinirlerim boşaldı, ağlamaktan sarsıla sarsıla kucaklaştım herkesle :)
İnsan bazen kendini o kadar kendisine hapsediyor ki, çevremde yapılan onca sürpriz hazırlığını farkedememişim bile. O kadar ki, millet çaktırmamak için, foursquare'de bin farklı yerde checkin yapmış beraber oldukları anlaşılmasın diye. Ev arkadaşım beni o kadar iyi tanıyormuş ki, dışarıya çağırmış, kuşku uyandırmamak için. Ya gelseydim diyorum, ne yapıcaktın, seni tanıyorum, gelmezdin dedi.
Evde teçhizatlar kurulmuş, beer pong oynuyoruz gülüp eğleniyoruz derken telefonuma bir görüntü düştü, istanbul ankara uçak bileti. peşine de bir sms, eda'nın odasına gel. bir gittim ki canım sevgilim de orada :) günlerce beni gıcıklığına huysuzlandırmış, bi sürü saçma sapan şeyi sadece beni daha fazla sinirlendirmek için yapmış. biletlerini gösterdi haftalar öncesinden alınmış. 2. şoku da onunla yaşadım.
Hediyelere boğuldum. Hayatım boyunca unutamayacağım kadar muazzam bi gece geçirdim. Tabi eda kıyafet verdi de, pijamalarımdan kurtuldum :)
anlatırken bile kıkır kıkır gülüyorum halime!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder